Κάθε χρόνο και πριν την έναρξη της αντιπυρικής περιόδου καταθέτουμε ερωτήματα σχετικά με τη λήψη αναγκαίων μέτρων για την ενίσχυση της πυροπροστασίας της περιοχής του δήμου μας. Κάθε χρόνο όμως βρισκόμαστε στο ίδιο έργο θεατές.
Παρά τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς καθώς και τους ισχυρισμούς της δημοτικής αρχής πως ο κρατικός μηχανισμός είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει τις πυρκαγιές, όσες έχουν ξεσπάσει έως τώρα τους διαψεύδουν.
Οι περσινές πυρκαγιές στην Αγιά Παρασκευή και τον Άγιο Ιωάννη Ρώσσο, η μεγάλη φωτιά της Βαρυμπόμπης το 2021 που κατέκαψαν το βιός πολλών συνδημοτών μας που ακόμα δεν μπορούν να συνέλθουν και περιμένουν τις πολυπόθητες αποζημιώσεις δεν είναι αποτέλεσμα ενός “ακραίου φαινομένου”.
Κάθε πυρκαγιά θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί αν εξασφαλίζονταν οι προϋποθέσεις υλοποίησης ενός σύγχρονου αντιπυρικού σχεδιασμού, σε επιστημονική βάση, στο πλαίσιο της συνολικής και ολοκληρωμένης διαχείρισης και προστασίας των δασών, που θα έδινε βάρος στην πρόληψη, θα εξασφάλιζε την ενίσχυση των αρμόδιων υπηρεσιών σε χρηματοδότηση, προσωπικό, υποδομές. Γι’ αυτό είμαστε μάρτυρες κάθε χρόνο τεράστιων καταστροφών σε δάση και λαϊκές περιουσίες.
Το κράτος ουσιαστικά “αποποιείται” τις ευθύνες του, αφού ο ίδιος ο πρωθυπουργός πέρυσι με δηλώσεις του ξέκοψε κάθε συζήτηση για προστασία του φυσικού πλούτου λέγοντας ότι “έχουμε περιορισμένους πόρους”.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η κυβέρνηση με την κοινή απόφαση ΥΠΕΝ/ΔΑΟΚΑ/55904/2019/19-05-2023 αποθεώνοντας το αφήγημα της “ατομικής ευθύνης”, μεταφέρει στους ιδιοκτήτες σπιτιών την ευθύνη της λήψης μέτρων όπως πρόσβαση στο ακίνητο, στη δημιουργία ζωνών προστασίας, στην αποθήκευση υλικών, στον τακτικό καθαρισμό κα. Έτσι εν ολίγοις, το κράτος μας φορτώνει την ατομική ευθύνη της προστασίας των σπιτιών μας από τη φωτιά.
Στην ίδια ΚΥΑ οι δήμοι φορτώνονται με επιπλέον αρμοδιότητες, τη στιγμή που η κρατική χρηματοδότηση και προσωπικό συνεχώς μειώνονται. Ενδεικτικά, 60% μειώθηκε η χρηματοδότηση των δήμων μέσω των ΚΑΠ, ενώ το 70% του προσωπικού του δήμου Αχαρνών εργάζεται με συμβάσεις ορισμένου χρόνου) .
Η μόνη απάντηση στην πολιτική “πάμε κι όπου βγει” και στην Πυροπροστασία μπορεί να είναι η οργανωμένη – συλλογική διεκδίκηση, η αλληλεγγύη που απαιτείται μπροστά από τα πύρινα μέτωπα. Εκεί που το σύνθημα “Μόνο ο λαός σώζει τον λαό ” γίνεται κάθε φορά πράξη.
Η δημοτική αρχή οφείλει να πάρει όλα τα αναγκαία μέτρα πυροπροστασίας:
- Για το δάσος , στην περιοχή ευθύνης του δήμου, για το σύνολο του φυσικού πλούτου της περιοχής.
- Να προχωρήσει άμεσα ο σχεδιασμός για τον καθαρισμό χώρων που έχουν μεγάλη επικινδυνότητα πυρκαγιάς μετά από συνεννόηση με την Πυροσβεστική Υπηρεσία, στον προληπτικό καθαρισμό βλάστησης σε δασικές εκτάσεις, δίνοντας ιδιαίτερη μέριμνα στο περιαστικό και τις περιοχές Βαρυμπόμπης , Θρακομακεδόνων , Πανόραμα, Αγίας Παρασκευής που είναι δασώδεις.
Να στελεχωθεί εδώ και τώρα το δασαρχείο της Πάρνηθας με μόνιμο και επαρκές προσωπικό. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο δασαρχείο δεν υπάρχει ούτε ένας δασεργάτης
